Eddy is 84 jaar en woont sinds 8 jaar in een woonzorgcentrum. Zijn vrouw is reeds gestorven en hij heeft weinig sociale contacten of familie. Hij is niet meer goed te been en moet zich binnen het woonzorgcentrum verplaatsen met een rolstoel onder begeleiding. In het woonzorgcentrum zijn er allerlei initiatieven waar Eddy een beroep op kan doen om meer ICT-kennis te verkrijgen of meer mobiel te zijn. Toch heeft Eddy het gevoel dat het zorgtraject te veel geautomatiseerd is met weinig plaats voor sociale interactie. Eddy voelt zich eenzaam en kan zichzelf niet redden uit deze situatie door zijn beperkte sociale kring.